โรงหนังในตำนานที่เหลือแต่ชื่อ
แนะนำโรงหนังดัง ๆ ในกรุงเทพฯ สมัยวันวานยังหวานอยู่
ผมชอบดูหนังโรงมากตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมปลาย
ตอนนี้โรงหนังจำนวนมากที่ผมเคยดูสมัยวัยรุ่นก็เหลือแต่ชื่อแล้ว บทความนี้จึงขอย้อนเวลาเล่าโรงหนังในกรุงเทพฯ ที่ผมเคยดู และหนังที่ผมชอบครับ
1. โรงหนังปารีส
บ้านเดิมของผมอยู่ที่มหานาค โรงหนังใกล้บ้านที่สุดคือ โรงหนังปารีสและโรงหนังแอมบาสเดอร์ ซึ่งอยู่ที่สะพานขาว เป็นโรงหนังที่ผมเดินผ่านทุกวันสมัยเรียนชั้นประถม
ปารีสเน้นฉายหนังฝรั่ง แต่ก็ฉายหนังไทยด้วย ทั้ง ๆ ที่เป็นโรงหนังใกล้บ้าน แต่ผมไม่ค่อยดูที่ปารีสซักเท่าไร เพราะชอบดูโรงหนังแถวสยามมากกว่า
ตอนช่วงที่ผมเรียนม.ปลาย พ.ศ. 2525–2526 มีการนำหนังฝรั่งคลาสสิคเก่า ๆ มาฉายใหม่ที่โรงปารีส ซึ่งหนังเก่าที่ผมประทับใจที่สุดคือ โรมิโอและจูเลียต ตอนแรกไม่ได้ตั้งใจจะดูเรื่องนี้ แต่เมื่อดูแล้ว กลายเป็นหนังที่ประทับใจมากที่สุดเรื่องหนึ่ง
2. โรงหนังแอมบาสเดอร์
แอมบาสเดอร์เป็นโรงหนังอยู่ฝั่งตรงข้ามปารีส เป็นโรงหนังขนาดใหญ่ที่เน้นฉายหนังไทย
ผมแทบจะไม่ดูที่แอมบาสเดอร์เลย จึงจำไม่ได้ว่า มีหนังเรื่องไหนที่ชอบบ้าง่ อีกทั้งเป็นฝั่งที่ผมไม่ค่อยเดินด้วย ไม่เหมือนปารีสที่เดินผ่านเป็นประจำ
3. โรงหนังสยาม
โรงหนังในสยามสแควร์ มี 3 โรงคือ สยาม ลิโด้ และสกาล่า
สมัยมัธยมปลาย ผมไปสยามสแควร์บ่อย เพราะสยามมีร้านหนังสือมากมาย ผมชอบอ่านนิยายไซไฟ ก็เข้าร้านหนังสือดวงกมล จากนั้นไปดูหนังต่อ หรือดูหนังเสร็จ ก็เข้าร้านหนังสือ
สยามเน้นฉายหนังไทย หรือบางทีก็มีหนังฝรั่งดัง ๆ แต่เป็นโรงหนังที่ผมเข้าไปดูน้อยที่สุดในบรรดาทั้ง 3 โรงแถวสยาม
หนังไทยที่ผมเคยดูที่สยามสมัยเรียนมหาลัยคือ “วนาลี” ซึ่งคุณไพโรจน์เล่นคู่กับคุณมาช่า เป็นหนังตลกโรแมนติก
4. โรงหนังลิโด้
โรงหนังลิโด้เป็นโรงหนังที่ผมดูค่อนข้างบ่อย เพราะฉายหนังฝรั่งดัง ๆ หลายเรื่อง เช่น ผมดูสตาร์ วอร์สตอนแรก (Episode 4 : A New Hope) , ขุมทรัพย์สุดขอบฟ้า (Raiders of the lost ark) ชนิดที่ต้องแหงนหน้าดู เพราะดันไปดูวันแรก แล้วซื้อตั๋วได้แถวหน้าสุด
บางทีลิโด้ก็มีหนังฝรั่งเศสมาฉาย ซึ่งหลายเรื่องเป็นหนังตลก เช่น โธ่นึกว่าโง่ (I.Q. Zero) เป็นหนังตลกเกี่ยวกับการลอกข้อสอบที่ดูแล้วฮาสุด ๆ
การดูหนังแถวสยามมีประสบการณ์พิเศษที่คนยุคผมรู้จักดีคือ ตั๋วผี
ตั๋วผีคือ คนบางกลุ่มไปซื้อตั๋วล่วงหน้าในหนังดังๆ แล้วนำมาขายต่อให้คนที่มาดู ซึ่งที่นั่งในโรงเต็มแล้ว โดยขายแพงขึ้น 20–30 บาทแล้วแต่เรื่อง แล้วแต่รอบ
ความทรงจำอีกเรื่องเกี่ยวกับลิโด้คือ ผมดูหนังเรื่อง ดอกเตอร์กิ๊กฆ่ารักษาคน (Dr.Giggles) เกี่ยวกับฆาตกรโรคจิตที่ไม่ได้เป็นหมอ และรักษาคนด้วยการฆ่าแทน
ปรากฎว่า หลังจากดูเรื่องนี้ไม่นาน ลิโด้ก็ไฟไหม้ !
เมื่อลิโด้ไฟไหม้ ก็หยุดปรับปรุงไปนาน จนเปลี่ยนสภาพจากโรงหนังขนาดใหญ่เป็นโรงหนังเล็ก 3 โรง ซึ่งผมก็แวะเข้าไปดูบ้าง แต่ก็ไม่ประทับใจเท่าสมัยที่เป็นลิโด้โรงใหญ่
5. โรงหนังสกาล่า
สกาล่าเป็นโรงหนังที่ผมดูบ่อยที่สุด เรียกว่า ทุกครั้งที่ผมอยากดูหนัง จะเช็คก่อนว่าหนังที่ผมอยากดูฉายที่สกาล่าหรือเปล่า
สมัยเรียนมัธยมปลาย ผมเรียนพิเศษที่ Math Center ถนนราชดำเนิน บางวันเรียนเสร็จตอนบ่าย ก็นั่งรถเมล์หน้าศึกษาภัณฑ์เพื่อมาดูหนังที่สยามต่อ
แม้แต่ตอนที่ผมเป็นอาจารย์จุฬาฯ แล้ว ก็ยังดูที่สกาล่าเป็นประจำ เพราะตั๋วถูกกว่าโรงหนังอื่นที่อยู่ในห้างแถวนั้น ข้าวโพดคั่วแค่ 30 บาทเอง
บรรยากาศของโรงหนังสกาล่าก็ดูหรูหรามีสไตล์มาก
หนังเรื่องสุดท้ายที่ผมดูที่สกาล่าคือ 2001 : A Space Odyssey เพราะสกาล่ามีการนำหนังเก่าคลาสสิคมาฉาย ซึ่ง 2001 เป็นหนังไซไฟคลาสสิคที่ผมอยากดูโรงมากที่สุด ถึงแม้ว่าจะเคยดู DVD แล้วก็ตาม
6. โรงหนังแมคเคนน่า
นอกจากโรงหนังแถวสยามแล้ว โรงหนังอีกแห่งที่ใกล้จุฬาฯ และผมไปดูบ่อยคือ โรงหนังแมคเคนน่าใกล้สะพานหัวช้าง
แมคเคนน่าก็เน้นฉายหนังฝรั่งเช่นกัน บางเรื่องที่ผมอยากดูและไม่ได้ฉายในสยาม ก็มาดูที่แมคเคนน่าแทน
แมคเคนน่ามีข้อดีกว่าโรงหนังแถวสยามคือ ไม่มีตั๋วผี ทำให้มีที่นั่งเหลือ ไม่โดนตั๋วผีซื้อดักไปก่อน
หนังที่ผมจำได้แม่นยำว่าดูที่แมคเคนน่าคือ ดูน (Dune) ที่สร้างเป็นหนังโรงครั้งแรก
7. โรงหนังฮอลลีวู้ด
โรงหนังฮอลลีวู้ดเป็นโรงหนังที่อยู่ใกล้สี่แยกราชเทวี ฉายหนังฝรั่งเป็นส่วนใหญ่ และอยู่ใกล้จุฬาฯ จึงเป็นโรงหนังอีกแห่งหนึ่งที่ผมแวะเข้าไปดูบ้าง
ครั้งหนึ่ง หลังจากที่ผมเรียนร.ด.เสร็จแล้ว ก็นั่งรถเมล์มาดูหนังที่ฮอลลีวู้ดโดยใส่ชุดร.ด.เข้าไปดู และเป็นหนังสยองขวัญซะด้วยคือ The Thing เกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตนอกโลกที่มายึดร่างมนุษย์
อีกเรื่องที่ผมดูที่ฮอลลีวู้ดคือ Innerspace เป็นหนังไซไฟตลกเกี่ยวกับการย่อร่างมนุษย์
8. โรงหนังราม่า
โรงหนังราม่าอยู่ที่สามย่านนี่เอง เน้นฉายหนังจีนเป็นหลัก แต่ผมไม่เคยดูที่โรงหนังสามย่านคนเดียวเลย
จำได้ว่า ตอนเด็ก ๆ สมัยประถม คุณพ่อพาไปดูเรื่อง 18 มนุษย์ทองคำ ซึ่งเป็นหนังจีนกำลังภายในเกี่ยวกับศิษย์วัดเส้าหลิน
ยังมีโรงหนังอีกหลายแห่งที่ผมเคยดู แต่นาน ๆ ดูที เช่น
- เฉลิมกรุง ซึ่งเคยดู หนุมานพบ 7 ยอดมนุษย์ ตอนเรียนประถม
- เฉลิมไทย ดูเรื่อง ครูบ้านนอก เพราะโรงเรียนพาไปดู
- เพชรราม่า เพชรเอ็มไพร์ โคลีเซียม เอเธนส์ ก็เป็นโรงหนังที่ผมเคยดู แต่น้อยครั้งมาก
หวังว่า บทความนี้จะช่วยทำให้ผู้อ่านที่มีวัยเลข 4 เลข 5 ขึ้นไป นึกถึงโรงหนังสมัยพวกเราเป็นเด็กครับ
เชิญสมัครเป็นสมาชิกจดหมายข่าว “ไฟฉาย” ของผมที่จะส่องไอเดียน่าสนใจทุกวันที่ 1 และวันที่ 15 ของทุกเดือน เช่น แอป คอร์สออนไลน์ หนังสือ วิดีโอ บทความ เพจ ไฮไลท์จากหนังสือ เป็นต้น
สมัครเพื่ออ่านทางอีเมลได้อย่างสะดวกสบายได้ที่
